င့ါဘ၀ကို ယစ္မူးေစခဲ့....
အျပာေရာင္ပန္းေတြကို လန္းပြင့္ေစခဲ့သူ
အႏူးအညြတ္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတရ္...။ ။
ဦးေဆာင္တြဲေခၚေပးတဲ့ လက္တစ္စံု
ႏူးညံ့တဲ့ႏွစ္သိမ့္မႈေတြေအာက္မွာ
င့ါရင္ခြင္ဟာ ၿငိမ္ဆိတ္ခဲ့ၿပီ....
နားလည္ျခင္းအျပည့္နဲ႔
အားသစ္ေတြကို ေမြးဖြားေစခဲ့သူ
မက္မက္စက္စက္ကို ခ်စ္ခဲ့မိပါတရ္....။ ။
ငါ့ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္လိုမႈမွာ အျဖဴျဖဴေရာင္သက္သက္ပါ...
အနာဂါတ္အတြက္
မွတ္တိုင္သစ္ေတြကို အတူတူစိုက္ထူဖို႔
ကမ္းလွမ္းခဲ့တာပါ....။ ။
ေနာင္တကရင္၀ကို ေဆာင့္တက္လာတရ္...
င့ါရဲ႕နတ္သမီးဟာ သူ႔ရဲ႕အၿပံဳးတစ္ခ်က္နဲ႔တင္
ေန၀င္တာေတြကိုေတာင္
ေနာက္က်ေစခဲ့ရဲ႕....။ ။
တမ္းမက္စြာနဲ႔ေခၚမိပါတရ္.....
ၾကယ္ေၾကြတိုင္း ဆုေတာင္းတက္ေအာင္လည္း
သင္ေပးခဲ့ေသးတရ္....
ဘာအတြက္ေၾကာင့္ ဒူးေထာက္ရမလဲ..
ေသြးခ်င္းခ်င္းနီေနေပမဲ့
ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ
႐ူးမိုက္စြာခ်စ္ေနသင့္ေသးတရ္ေလ...။ ။
ယံုခ်င္သလိုလိုျဖစ္ေနမိၿပီ...
သူဆိုညည္းခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ေတြမွာ
ငါဟာ လသာတက္ခဲ့ၿပီေလ...
သက္တန္႔ေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္လို႔ေပါ့....။ ။
င့ါရဲ႕နတ္သမီးအတြက္ပါပဲ
ဘကုန္းနဲ႔စၿပီး ၀လုံးနဲ႔ဆံုးတဲ့ “ဘ၀”ဆိုတာ
ဘာမို႔လို႔လဲ.....။ ။
နားလည္တက္ခဲ့ပါၿပီ...
င့ါရဲ႕သေဘၤာက်မွ ေမွာက္ခဲ့ရင္
ေမခလာကို အျပစ္တင္ရေတာ့မယ္ေနာ္...။ ။
ေ႐ႊေရာင္အိပ္မက္ေတြကိုမက္ၾကမယ္ေလ
နတ္သမီးေရ..............
ငါ့ဘ၀အတြက္
မ႐ွိလို႔မျဖစ္ေတာ့တဲ့ ဆုလဒ္တစ္ပါးအေနနဲ႔
ရင္ခြင္ထဲကို ၀င္လာခဲ့ပါလို႔...........။ ။
